Op weg naar Cabo Verde / dag 2

We zijn ondertussen 48 uur onderweg en hebben 275 mijl afgelegd vanaf El Hierro Als we onze snelheid kunnen aanhouden kunnen we de laatste 450 mijl afleggen in 3 extra dagen.
We zijn intussen goed ingeslingerd en dat mag letterlijk genomen worden : De golven zijn vrij hoog en er lopen twee deiningen door elkaar waardoor de zee nog steeds onregelmatig is.
We delen de wachten in in 4 blokken van drie uur, te starten van 21 uur. Na de laatse wacht pitten we nog een uurtje en blijven we voldoende uitgerust. Dushi houdt wachten van 24/24. Hij doet het goed aan boord en is super lief als altijd.
Het zou mogelijk moeten zijn om via de website of app van Irridium berichtjes naar ons te sturen. Hoe het precies moet kunnen we niet zeggen, maar ons nummer is +881 6 326 38076. Bellen naar dit nummer is af te raden omdat het gigantisch veel kost.
De ASPRO van Thomas en An zijnsteeds in de buurt. We houden regelmatig radiocontact.
Groetjes,
Marian, Bart en Dushi
/0 Reacties

Op weg naar Sal

We zijn intussen 130 nM ten zuiden van El Hierro. Er staat voldoende wind om te zeilen met behoorlijke golven.
Onze buddyboot, de ASPRO, van Thomas en An blijft voortdurend binnen de 5 mijl. Af en toe hebben we radiocontact en dat is toch steeds geruststellend.
De eerste vis hebben we intussen ook weer niet bovengekregen
Groetjes, Marian en Bart ———————————————————————————————— MAEVA SV MMSI 205699810 OR 6998 ON3BDH@WINLINK.ORG
Position : 25-58.48N 018-31.25W Speed : 3.4 Course : 19910
Msg created on 2022-11-04 / 11:48:49 ————————————————————————————————–
/0 Reacties

El Hierro

Het laatste Europese eiland dat we aandoen is El Hierro.

El Hierro is het dunst bevolkte eiland van de Canarische Eilanden. Maar qua natuur staat het voor ons met stip op nummer één.

Er zijn weinig toeristen op het eiland. Er zijn immers weinig echte stranden. Het eiland is helemaal vulkanisch en op verschillende plaatsen zijn de lavastromen die in de loop der eeuwen in het water liepen zichtbaar. De enkele stranden die we zagen zijn bedekt met zwarte keien en een beetje pikzwart zand.

De uitzichten zijn wonderlijk mooi en stilte is hier geen schaars gegeven. De haven is gloednieuw en een ferry zorgt dagelijks voor de verbinding met de andere eilanden.

Boven in de bergen hectare grote dennenbossen. Geen laurier hier, maar wilde tijm. En voor een hond die het liefst met denappels speelt een waar paradijs!

Er zijn zo goed als geen hotels, geen grote resorts en heel weinig hoogbouw. De dorpjes met wit bepleisterde huisje liggen gezaaid tegen de groene bergen. Helemaal zoals wij het graag zien.

De haven van La Estaca, vlakbij Valverde, is modern en comfortabel en ligt er vreemd genoeg vrij verlaten bij. Nog niet de helft van de ligplaatsen zijn gevuld.

We werden hier opgewacht door An en Thomas van de Aspro, twee gezellige mensen uit Kortrijk. Ze maakten ons hier wegwijs, en hielpen ons om de huurauto te halen. En tijdens de vier dagen dat we hier waren zijn we er regelmatig samen op uit getrokken.

Onze eerste kennismaking met El Hierro
An en ik proberen een Instagram pose aan te nemen
Dushi had meteen vrienden

We beslissen al snel om samen de oversteek naar Kaapverdië te maken : onze boten zouden min of meer even snel moeten zijn.

Voor we oversteken hebben we gisteren nog gewassen, nog wat laatste boodschappen voor verse voedingswaren gedaan en een bezoek gebracht aan een gerenommeerd steakrestaurant helemaal boven in de bergen. Mochten jullie ooit naar hier komen, het is ten zeerste aan te bevelen : alleen al de weg ernaartoe is heel erg mooi met prachtige panorama’s.

Het interieur is gevuld met brocante. En je blijft je ogen uitkijken. De T-Bone werd eventjes in de keuken aangeschroeid en kwam in plakjes versneden op tafel, samen met een gasvuurtje waarop ieder volgens eigen wens zijn stukje kon bakken. Lekker! Een ‘laatste avondmaal’ waardig!

En dan is het rond 13:00 uur (plaatselijke tijd) tijd om te vertrekken. We gaan de komende zes dagen en nachten varen tot in Kaapverdië en zullen voor een bepaalde tijd niet bereikbaar zijn.

/1 Reactie

La Gomera

Dat tijd kan vliegen is alweer gebleken tijdens mijn tien deugddoende dagen in België. Wat was het fijn om jullie allemaal weer terug te zien!

Maandagmiddag vloog ik met Dushi terug naar Tenerife. De reis verliep voorspoedig en voor ik het wist zat ik terug op de boot.

Zicht op de Teide vanuit het vliegtuig

Bart had het inmiddels wel gehad op Tenerife, en zodoende vertrokken we dinsdag na een extra tankbeurt naar La Gomera.

Onderweg varen we langs een school Grienden (Pilot whales). Bart zet de motor uit en vaart in hun richting. Gezien de zee rustig ligt, kunnen we de dieren horen ademen. Indrukwekkend!

La Gomera is een eiland dat als een gefronste rok die achteloos is uitgetrokken in de Atlantische oceaan ligt. Het midden van het eiland is een natuurpark, begroeid met Laurierstruiken. Het deed ons alvast fantaseren over een lekkere pot stoofvlees.

De Teide, hoogste berg en vulkaan van Spanje
Daar is de Teide alweer
Laurierstruiken

We gingen op verkenning met de auto samen met Erik en Inge van JestX en zagen van op verschillende plaatsen de andere Canarische Eilanden liggen. Prachtig als de wolken in de valleien blijven hangen!

We zagen hier ook een heel aantal vrienden terug bij een drankje en een hapje en barbecue’den met nieuwe vrienden op het strand. Onze buren uit Shetland bleken begenadigde muzikanten, en waren blij met het assortiment instrumenten dat Bart mee heeft genomen. Inmiddels zijn zij alweer nieuwe vrienden, zo snel gaat dat hier. Als je buiten leeft doe je al snel een praatje met de buren en is er geen drempel om ’s avonds terug te vinden bij een drankje.

De eerste boten van onze vriendengroep zijn al vertrokken naar Kaapverdië. Wij hebben gisterochtend ook losgemaakt, maar gaan nog enkele dagen El Hierro verkennen, tot er meer wind staat om in optimale omstandigheden de  oversteek te doen richting Kaapverdië.

/1 Reactie

Tenerife

We zijn intussen iets meer dan vier maanden onderweg. We legden op die tijd grofweg 4000 km af met onze zeilboot. Dat begint te tellen, niet?

Na een vrij pittige oversteek met flink wat golven uit alle mogelijke richtingen en flink wat wind, bereikten we zondag 8/10 Tenerife. We hadden een plek gereserveerd in de haven van San Miguel, vlakbij het golfterrein. Onze vrienden die er al enkele dagen eerder waren aangekomen raadden ons aan om een auto te huren. De haven is immers omringd door een aantal resorts, met daarrond een industriële/commerciële zone. Niet echt het gezelligste of mooiste.

We volgden maandag de raad op en huurden een auto. Op het internet vonden we een aantal autoroutes langs de bezienswaardigheden van het eiland.

De eerste route voerde ons naar Las Gigantes in het Westen van het eiland en de bergen in.

Schaapjes
Samen op het dak van de wereld in Tenerife

Dinsdag kozen we voor het noorden. We sloegen de grote hoofdstad Santa Cruz over, en kozen voor een bezoek aan Candelaria en La Laguna.

Het plein voor de basiliek van Candelaria grenst aan de machtige oceaan. Op de rand van het plein staan 9 bronzen beelden, de Guancheleiders. Indrukwekkend !
Eén van de negen beelden
La Laguna. Soms heb je de indruk van in een decor voor een Zorro film te lopen

Woensdag trokken we naar de vulkaan, El Teide. Deze vulkaan is momenteel slapend, maar is wel nog actief : de laatste uitbarsting dateert van 1909. Als we de geschiedenis nagaan merken we op dat de Teide gemiddeld eens om de 100 jaar uitbarst. We staan er dus goed voor…

Indrukwekkend ! Gestolde lava zover je kan zien.
Desolaat.
Dushi op de maan
En nog meer

Donderdag hielden we het bij boodschappen doen en bracht Bart mij en Dushi naar de luchthaven. Wij vlogen voor tien dagen naar huis voor bezoek aan familie en vrienden. Ook dat doet deugd!

/0 Reacties