Het waren nog goed gevulde dagen, die laatste twee weken op Curaçao :
We gingen met verschillende boten opnieuw naar Fuikbaai,waar we onder begeleiding van Jean-Marc en Karen prachtige duiken maakten. We zagen er adelaarsroggen, schildpadden en honderden andere vissen. Er werd succesvol gejaagd op koraalduivels (Lionfish), de drieste exoot die hier op verschillende plekken het koraal dreigt leeg te vreten. Je zou het niet zeggen als je hem met opgezette pluimen ziet liggen overdag. Feit is dat hij bejaagd mag worden en dàt vele duikers dit ook doen. Het is een vis met vrij vast wit vlees, en hij leent zich ertoe om op verschillende manieren bereid te worden. Het schoonmaken moet heel secuur gebeuren, want het beestje verbergt tussen zijn vinnen giftige stekels. Wij beperken ons tot het spotten en het eten ervan.
We barbecueden verschillende keren op het strand en genoten van de live muziek bij het kampvuur van Joel en Kate. We proefden van de lekkere kibbeling die Vicent en Kim maakten van de gevangen Koraalduivels en de heerlijke ceviche.
We bezochten het kunst- en muziekfestival Kaya Kaya in Otrabanda, het oude deel van Willemstad. We wisten niet goed wat ervan te verwachten, maar het was zeer de moeite waard. Lokale bandjes, eettentjes, drankenkraampjes en tentoonstellingen in de oude koloniale huizen. De opbrengst van de tickets wordt besteed aan de renovatie van de gebouwen, en steun aan lokale commerciële initiatieven om zo deze wijk opnieuw leven in te blazen.
We deden een tweede ostracodduik (zie vorige blog). En namen deel aan de tweede ”full moon dinghy float” en hadden opnieuw veel plezier.
We gingen een laatste keer op bezoek bij Ton en Dominique die hier op het eiland een prachtig vakantiehuis hebben en hadden het zoals steeds buitengewoon gezellig.
We kregen van Jean-Marc en Karen extra instructies bij het duiken om met kleine aanpassingen minder lucht te gebruiken tijdens het duiken en dat had meteen effect!
We maakten met ons vieren een afscheidsduik, en hadden het geluk een schilpad tegen te komen die haar schild aan het schoonmaken was door ze minutieus tegen de rotsen aan te wrijven. We telden 14 langousten op één duikplek, en zagen een giga steenkrab verscholen in een holletje. In totaal deden we niet minder dan 20 duiken tijdens onze periode hier op het eiland. Mijn logboekje begint vorm te krijgen! En meer nog : we leerden ontzettend veel bij van de beste leermeesters!
En toen zag Bart een gunstig weervenster om onze reis verder te zetten. Met een franse boot die net hetzelfde is als de onze, Morpheus, spraken we af om samen te reizen. We deelden de reis op in twee delen, en bleven een nachtje in Aruba overnachten. Hier vertrokken we rond de middag terug om verder te varen tot Cabo de la Vela waar we hopelijk op tijd aankomen om een eerste lokale cerveza te drinken. Hoewel we heel veel voorbeelden hebben gehoord over hoe zwaar deze tocht wel kan zijn, hebben wij geluk : We varen op een vlakke zee, met (letterlijk) de wind van achter. We bomen de genua uit en varen op ons dooie gemakje Colombia binnen. Onderweg zien we twee groepen dolfijnen : eerst bruine kleinere en in de namiddag grote grijze. Aangekomen op de ankerplaats mogen we wél even proeven van de valwinden. Maar even later vallen ook deze weg. Ideaal om een goeie nacht door te brengen.
Hoewel de Morpheus eerst van plan was om enkele dagen in Cabo de la Vela te blijven, veranderen ze van gedachte. En zo varen we op dinsdag iets na tien uur samen verder naar Santa Martha. Gezien we eergisteren onderweg een klein tonijntje hebben gevangen hangen we de vislijn uit. Een uurtje later hebben we beet en hengelen we een Mahi Mahi binnen. Dat wordt nadenken over een wijziging van menu! Gelukkig is er nog wat plaats in de koelkast want nog geen uur later hebben we opnieuw beet : een flinke tonijn van een kilo tien. De vislijn die een tijd geleden al eens onzacht in aanraking is gekomen met de windmolen, begeeft het onder dit gewicht. Dat wordt shoppen in Colombia!
Ps : een dikke merci aan Karen en Jean Marc om ons zo gigantisch veel bij te brengen, zowel technieken als weetjes over het onderwaterleven. En voor de prachtige onderwaterfoto’s en de vriendschap. Ook dank aan alle cruisers in Curaçao die voor de vele gezellige momenten zorgden. Dit is de eerste keer dat we zo’n hechte cruisers community tegen kwamen en dat er zoveel activiteiten door en voor de cruisers werden georganiseerd. We gaan jullie missen!
