200 gr suiker
4 eieren
250 gr bloem
50 gr zonnebloem of maïsolie
250 gr yoghurt
Sap 1/2 citroen
Rasp van citroenschil
1 soeplepel bakpoeder

Meng de ingrediënten, zet gedurende +/- 40 minuten op gemiddelde temperatuur in de oven. Check regelmatig want veel hangt af van welke oven je hebt.

Donderdag rond een uurtje of tien gooiden we los om over te steken naar de Canarische Eilanden. Er kwam donderdag een gunstig weervenster om de twee dagen in zo optimaal mogelijke omstandigheden te kunnen varen. De eerste nacht was redelijk heftig. De kruisende golven zorgden ervoor dat het niet evident was om te slapen.

Ik had zowaar wat last van zeeziekte. Gelukkig weet ik dat dat bij mij overgaat als het licht wordt. En dankzij de optimale wind kwamen we goed vooruit ! Tegen de ochtend aan hadden we nog maar 100 mijl te gaan van de 276. Dat wou wel zeggen dat we opnieuw in het donker zouden moeten ankeren. Dat blijft spannend.

Zonsondergangen op volle zee, ze blijven wonderlijk mooi

We kwamen dan ook zaterdag rond een uur of drie aan. Nadat we ons slaaptekort van de voorbije dagen wat hadden weggewerkt werden we helaas wakker in de regen. Het regent hier op Lanzarote gemiddeld drie dagen per jaar. Wel, wij hadden het ‘geluk’ om daarvan twee dagen mee te pikken. Al bij al mogen we nog van geluk spreken dat we niet meer naar het Westen van de Canarische Eilanden waren gevaren want daar hadden ze te maken met een storm.

Die twee regendagen waren de eerste sinds we enkele maanden geleden uit Frankrijk weggingen. Dat valt dus best wel mee

Gelukkig scheen maandag terug het zonnetje. Speciaal voor Barts zestigste verjaardag. Ik bakte twee cakes, want natuurlijk kwamen onze vrienden van Blue Note en Escapade (en natuurlijk ook hun gasten) die hier ook liggen mee vieren. De nieuwe koeling bewijst zijn degelijkheid 🙂

Dinsdag hadden wij een dagje om wat uit te rusten en woensdag vaarden we naar Arrecife, terug de bewoonde wereld in. Vanmorgen hebben we onze huishoudelijke taken vervuld, en straks gaan we op ontdekkingstocht het stadje in.

De oversteek van Funchal naar het eiland Graciosa ten noorden van Lanzarote bedraagt 276 nM We vertrokken donderdag om 9:30 en zijn intussen tot op 90 nM van ons doel genaderd.
Er stond een behoorlijke wind met dito golven deze nacht. Binnen slapen was niet echt doenbaar waardoor onze wachten niet zoals gepland verliepen.
De wind is intussen terug afgenomen en we proberen wat slaap in te halen vandaag zodat we klaar zijn voor volgende nacht.Position : 30-24,40N 014-37,83W Speed : 5.8 Course : 13395

Wie Madeira enkel kent van de Ossentong met bijhorende saus, balletjes en kroketten die mist wat. Madeira is een indrukwekkend prachtig eiland.

We konden met onze kortingkaart van Transeurope gedurende 5 nachten betrekkelijk goedkoop in de haven van Quinta do Lorde liggen en dat deden we ook. De haven maakt deel uit van een mooi recent resort wat helaas de COVID periode niet heeft overleefd. Het is er dan ook heel rustig, op het randje van doods eigenlijk.

Blijkbaar wist Joanna – de havenmeester – dat ook, en ze bood dus aan om een auto te huren. En zo kwam het dat we gedurende 3 dagen een autootje hadden waarmee we het eiland konden verkennen en ons laten verrassen door het indrukwekkende landschap!

Uitzicht van Quinta do Lorde op Funchal
Er schuilt een model in ieder van ons 😉
De weg naar de Miradouro
Langs deze helling loopt een kabelbaan, helaas niet toegankelijk voor huisdieren
Natural pools

Na de vijf dagen vaarden we naar Funchal, waar we twee nachten langszij een andere boot konden liggen. De haven is er redelijk klein, en zou wel wat meer onderhoud kunnen verdragen. Wél heel vriendelijk personeel alweer.

Drie jaar geleden waren we hier ook even tijdens een delivery. We hebben hier toen het restaurant Akua ontdekt. En, jawel, het restaurant was er nog steeds. Het eten was er nog steeds overheerlijk !

Hoorntjes met een tartaar van tonijn en heerlijk brood met kruidenboter
Gemarineerde sardientjes met passievrucht mayonaise
Zeebaars met zeevruchten rijst
Banaan (veelvuldig op Madeira geteeld) met curry en roze peper.

Intussen zijn we vanochtend vertrokken naar het eerste van de Canarische Eilanden, Lanzarote. We denken hier twee dagen en twee nachten over te varen (of wat langer).

We liggen inmiddels al langer dan een week op Porto Santo, een eiland wat deel uitmaakt van Madeira. En nog steeds hebben we niet het gevoel dat we hier nu stilaan weg moeten, dat de rest van onze reis lonkt.

Dat ligt voor een groot deel aan de haven en zijn personeel. Je kan hier wel heel erg goedkoop liggen. Enerzijds kan je binnen de muren van de Marina voor ⚓ liggen. Daar betaal je zes euro per dag voor. Je kan dan ook gebruik maken van het sanitair en de wasmachine en je mag water tanken.

Anderzijds kan je, als er een plekje is waarin je boot past, aan een steiger liggen voor een heel schappelijke prijs, en na een week betaal je sowieso dezelfde prijs als voor een maand. Heel veel mensen blijven hier dan ook ‘plakken’.

Er is in de haven een bar/restaurant waar je voor 0,90 Euro een koffietje kan drinken, en dat is dan ook een trekpleister én ontmoetingsplek voor alle zeilers. En gezien wij Dushi hebben als extra aanspreekpunt worden de contacten gemakkelijk gemaakt.

Zo hadden we vorige maandag plots een Belgische avond met de zeilers van de JestX, de Escapade, de Aspro en uiteindelijk ook nog de Mambo Tango. De Fransen die aan een andere tafel hadden verzameld keken hun ogen uit. We waren gewoon met meer dan zij. Tips, contactgegevens en blogs werden uitgewisseld. Heel gezellig!

S’anderendaags werden we gevraagd om mee te doen aan een BBQ op het strand. Een boot met Nederlanders (Exstress) bleek onderweg een flinke mahi-mahi gevangen te hebben die ze wilden delen en als we wat te eten en drinken meenamen konden we gebruik maken van de twee BBQ vuren.

Het werd een memorabele avond, ingezet met een Pina Colada van het huis, en later op de avond werden ook de muziekinstrumenten erbij gehaald. Dat heb je als er een naast een gitarist ook een drummer in het gezelschap zitten.

Mooi om zien hoe de bemanning van drie boten bestaat uit drie jonge koppels van rond de dertig die voor één jaar of wat langer hun droom alvast wil waar maken, alvorens zich te settelen.

Al dat verbroederen heeft als gevolg dat we, als we even aan land gaan, er altijd wel iemand is om een praatje mee te slaan en vanaf nu wordt de wandeling naar de supermarkt in het dorp beloond met een pintje bier op een terrasje vlakbij het strand dankzij een tip van Erik en Inge.

Er wachtten nog wat klussen op ons. De nieuwe compressor voor de koelkast en de dekwaspomp werden, niet zonder vloeken, maar uiteindelijk heel succesvol geïnstalleerd!

Vrijdag huurden we samen met Erik en Inge van JestX een auto om het eiland te verkennen. Het eiland is maar een dikke 40 vierkante km groot en heel dor, maar de lagen vulkanische gesteenten hebben heel bijzondere kleuren die naargelang de lichtinval variëren. Het omringende water is ontzettend helder.

Op het strand graaft Dushi naar schaduwen.
Uitzicht op de ankerplek die er toen nog rustig bij lag
Toevallig kwamen we bij een wijnbouwer terecht, waar we natuurlijk eens proefden van een soort Sherry. Precies een museum daar.
De man wist ons te overhalen om ’s avonds in het aanpalende restaurant te gaan eten. Gigantisch lekker brochette! Alleen uitkijken als je Entrecosto bestelt. Dat blijken varkensribbetjes te zijn

De nacht van zaterdag op zondag kwam er plots heel veel deining recht de haven binnen en werd de kwaliteit van ons anker op de proef gesteld. Het rollen was echter zo onaangenaam dat het onmogelijk bleek om te slapen. Omdat voor gisteren en vandaag ook nog eens extra wind werd voorspeld zijn we uiteindelijk tegen de kade bij de vissersboten gaan liggen aan lange lijnen.

We verwachten dat we tot woensdag of donderdag nog hier blijven, omwille van de wind, en daarna verder varen naar Madeira.