Martinique deel 2

We zijn vertrokken uit Martinique.

We zijn in Martinique de afgelopen maand in totaal drie keer naar de dierenarts geweest. Niet zozeer omdat Dushi ziek was, maar om hem volledig gevaccineerd en helemaal in orde te krijgen om de nodige Import Permits te krijgen voor de komende weken. Ze staan hier alvast op hun strepen : zo kon één van de ministeries onze aanvraag niet accepteren omdat bij het uitprinten een stukje van het wapenschild was weggevallen en omdat ik het formulier niet in tweevoud had ingevuld teruggestuurd. Nadat we de aanvraag dan op het papier met volledig logo hadden doorgestuurd kregen we een uur later wel de Permit. ’t is dat ik al grijs haar heb… Anders zou je het er wel van krijgen. En een punthoofd erbij!

Dushi trekt zich van heel die papierwinkel niks aan. Hij heeft immers zijn kip!

Verder hebben we gedurende twee dagen een auto gehuurd. De eerste dag vooral om een aantal boodschappen te doen. We hebben namelijk een nieuwe windgenerator gekocht en omdat de lengte van de wieken groter is dan bij zijn gesneuvelde voorganger moest die op een hogere mast van drie meter hoogte komen. Met de hulp van Erik van JestX ging de installatie ervan vlekkeloos! En voorlopig zijn we heel tevreden met de opbrengst ervan.

De tweede dag reden we met onze huurauto langs de Oostkust van Martinique naar st Pierre, de voormalige hoofdstad. Deze werd bijna helemaal verwoest door een vulkaanuitbarsting van de Mont Pelé. Sindsdien is Fort de France de hoofdstad geworden.

De suikerrietvelden : niet alleen voor de productie van rietsuiker in al zijn vormen, maar ook om rum van te maken natuurlijk.
Mont Pelé met zijn hoofd in de wolken
Dinghy steiger van St Pierre
Le Marin by night
Le Marin bij zonsondergang

Rond de haven van Le Marin, waar we eerst verschillende dagen op een mooringboei lagen, is er veel mangrove. We vonden twee kanaaltjes waar we met de Dinghy op konden varen. Sprookjesachtig mooi. Op de wortels van de mangrove groeien op veel plaatsen oesters. Op andere zag je kleine gele krabbetjes als aliens naar boven klimmen. Een klein beetje griezelig wel.

Gele aliens

Van op onze ligplaats in de baai konden we mee genieten van een regatta die hier werd georganiseerd. De Yoles rondes, een typische boot van hier die vroeger werd gebruikt in de visvangst zijn mooi om zien. De bemanning bestaat uit een ploeg van een man of 15 die om snelheid te halen op de houten staken aan de zijkanten van de boot gaan hangen. Impressionnant!

Na de wedstrijd dragen de deelnemers met vereende kracht de boot op een oplegger. Het gewicht van zo’n boot? Rond de 1.5 ton. Respect!

Donderdag gingen we duiken bij ‘Le petit mur’. Dat was voor mij voor het eerst zonder echt les te krijgen. Ik vond het wel een beetje spannend : we doken niet langs de oever maar wat verder de zee in. Maar al bij al ging het best vlot. Prachtig mooi alweer al die kleuren vissen en koralen! En ook meteen mijn eerste wrakje, waarin mijnheer lobster woonde!

De komende twee weken gaan we terug op pad : eerst naar St Lucia, dan naar St Vincent en de Grenadines. Luc en Christel en Magali en Eric zijn hier ook, dus gaan we samen op ontdekking!

Ze brachten een nieuw clubvlagje mee voor ons. Daar bleef na al die afgelegde zeemijlen niet veel meer van over.

5 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.